De Werking Van Chrysocolla

Waarom twijfel ik daar aan? Voorafgaand aan de havdala-op-zoom, iedere uitgaande Sjabbat, lernen we een kwartiertje. (De link is altijd op Reshet, het intranet voor leden en vrienden van BHC te vinden). Malachiet en emotionele heling. Eerst hebben we het boek Amos doorgelezen, en nu zitten we midden in het boek Hosjea. Geen gemakkelijk te verstouwen teksten, die tirades van de profeten, om het eufemistisch te zeggen

Of tegen het joodse volk als zodanig. Het meest voorkomende verwijt is dat het joodse volk ontucht heeft gepleegd door het met andere goden te houden. Die andere goden aanbidden ze, brengen ze offers, ze gaan ervoor door de knieën. In de tempels van andere goden maken ze zich schuldig aan seksuele omgang met tempelhoeren.

Bovendien vertrapt het de gerechtigheid (Obsidiaan en bescherming tegen negativiteit). Als je van Amos of Hosjea hoort hoe het volk daarvoor wordt gestraft– vernietigd met allerlei methoden – rijzen je de haren te berge. Natuurlijk komt er daarna de verzekering dat de Eeuwige Zijn volk nimmer in de steek zal laten, het zal koesteren, het zal beschermen tegen vijanden, het zal dragen op engelenvleugels, het weer zal verzamelen uit de verstrooiing der ballingschap

Ziek van jaloezie of bezitterig tot op het bot, slaat hij je, breekt je botten, sluit je op, straft je op andere manieren, drijft je tot zelfmoord, om daarna – vol berouw – te zeggen dat hij het nooit meer zal doen. Dat al dat geweld een uitdrukking is van de liefde die hij voor je voelt; dat is toch duidelijk?! (Ik schrijf hier ‘hij’, maar natuurlijk zijn er ook vrouwen die hun partner slaan en tot wanhoop drijven).

Jaspis

‘Adonai li’, ‘de Eeuwige is bij mij’, zijn woorden uit de laatste regel van Adon Olam (vaak de slotzang van een dienst). ‘We lo ira’, ‘Ik heb geen angst’ (Morganiet). Zo ervaar ik dat nu (na bijna een heel leven waarin dat beslist niet zo was, zeg ik erbij): dat de Eeuwige altijd bij mij is; een permanente gesprekspartner; niet een entiteit waarvan ik vernietiging te vrezen heb, integendeel; ‘Mijn’ Eeuwige beschermt mij, ook als ik me daar 999 van de 1000 keren dat ik word beschermd, niet van bewust ben

Een positieve functie. Welke dat is, is me nog lang niet helemaal duidelijk. Desondanks – ondanks die onduidelijkheid over het nut van dat goddelijke getier - is de ongebroken, onophoudelijke, alsmaar herhaalde oproep tot gerechtigheid ook iets om trots op te zijn. Die is revolutionair. En het verband dat de profeten leggen tussen het vertrappen van de gerechtigheid en het verwoestende effect op het volk, op de volkeren, op de wereld, is ook revolutionair.

Onze Driftige God heeft misschien reden om driftig te zijn: razend om het onrecht. Zoals wij zelf vaak zo razend zijn om het onrecht op deze wereld. Al die boze teksten van Amos en Hosjea zijn wellicht ook uitspraken van een Machteloze God. (Het woord ‘God’ gebruik ik heel zelden, want wat bedoelen we daarmee? Maar hier doe ik even of die term niet problematisch is).

Kan dat samengaan? Bij anderen niet, vermoed ik, bij Joden wel (Kristallen en de wet van aantrekking). @ rabbijn Tamarah Benima, februari 2023 Het jaar 2022 was een jaar van tegenstellingen. Niet alleen van de meest destructieve vorm; oorlog, maar ook van vriendschappen die werden verbroken; vriendschappen die soms decennia lang bestonden. In families ontstonden breuken: broers en zusters, ouders en kinderen die niet meer met elkaar wilden spreken

Wat dat betreft is het jaar dat achter ons ligt anders dan voorgaande jaren. Rode healer. Op Oudjaar/Sjabbat kwam, heel toepasselijk als afsluiting van 2022 en vooruitblik op de komende jaren, een stukje Jechezkel/Ezechiël aan de orde als haftara (profetenstuk bij de Tora-lezing van die week). De verzen 15-28 van hoofdstuk 37 vertellen dat in de toekomst Jehoeda, degene die de stammen Jehoeda en Benjamin representeert, en Joseef, die staat voor de andere tien stammen, weer verenigd zullen worden

Edelstenen Als Talisman

Er zal weer één koning zijn: David. Jechezkel moet om die toekomstige hereniging te bewerkstellingen een magische handeling verrichten. Dat draagt de Eeuwige hem op. Hij moet twee takken nemen, op de ene moet hij ‘Jehoeda’ schrijven, op de andere ‘Efrajiem’ (als nakomeling van Joseef). Die twee takken brengt hij bij elkaar, zodat zij ‘één’ worden.

Net als het stukje dat eraan voorafgaat: die beroemde tekst over een vallei die bezaaid ligt met verdroogde botten. De losse botten vormen skeletten (Het ontstaan van edelstenen in vulkanen). Die krijgen pezen en spieren en huid. En ten laatste wordt een levensadem ingeblazen. Jechezkel heeft de wind uit de vier windrichtingen geroepen om dit blazen te doen

Net als in de Engelse vertaling op Sefaria, die het heeft over „the slain”. De Herziene Statenvertaling kiest voor het woord ‘gedoden’. Hoe deze mensen aan hun einde zijn gekomen wordt echter verdonkeremaand in de Nieuwe Bijbel Vertaling: „deze doden”. Opmerkelijk. Dat het bij deze ‘roegiem’ gaat om het joodse volk blijkt uit vers 11, waarin de Eeuwige zegt dat hij de opnieuw tot leven gewekte mensen „kol Beit Jisrael hema’, het hele Huis van Israël zijn, oftewel het joodse volk.

De Naardense Bijbelvertaling en de Herziene Statenvertaling hebben „heel het volk Israël’, maar de Nieuwe Bijbelvertaling houdt het op ‘het volk Israël’. Een klein verschil, maar wel met heel andere associaties. Fossielen en spirituele bescherming. In de precieze vertaling kan men lezen dat het hele joodse volk ‘roegiem’ zijn, bij de - in mijn ogen - minder precieze vertalingen is het joodse volk een volk van doden

Terwijl we in dat opzicht helaas niet zijn als ‘de volkeren’. Troostrijk noemde ik de twee beelden: het beeld van de vallei met dorre botten, en het beeld van de twee takken ‘Jehoeda’ en ‘Efrajiem’. In het beeld van de vallei zegt God dat Hij heel het huis Israël zal terugbrengen naar „admat Jisrael”, de ‘grond’ van Israël.

Saffier: Steen Van Waarheid En Loyaliteit

Wie naar het huidige Israël kijkt en zijn hart vasthoudt over de ontwikkelingen, kan zich gesterkt weten door het visioen van het weer samengaan van alle nakomelingen van Ja’akov/Jisraëel - De werking van lepidoliet. Ooit. Maar ‘ooit’ hoeft niet zo ver in de toekomst te liggen. Toch?! Wie naar de huidige wereld kijkt, en zijn hart vasthoudt over de ontwikkelingen, kan zich ook gesterkt weten

Dat het joodse volk een licht voor de volkeren moet zijn, zoals in haar opdracht staat, hoeft niet slechts te betekenen dat we qua gedrag en qua inzet en qua dienstbaarheid het goede voorbeeld moeten geven. Het zou ook kunnen betekenen dat het troostrijke perspectief dat de Eeuwige ons, het joodse volk, biedt (met behulp van zijn profeet Jechezkel) ook voor alle mensen op aarde geldt.

Ooit. En misschien is ook voor hen ‘ooit’ niet zo ver weg (Kristallen in de bijbel). Het jaar 2022 is afgesloten, de maand januari ligt voor ons. Leeg. Niet ‘geclaimd’ voor joodse feestdagen. Niet ‘geclaimd’ voor niet-joodse feestdagen. We kunnen onze weg erin zoeken zonder iets te moeten. Gesterkt door de troostrijke beelden. Ooit worden de tegenstellingen die zich de afgelopen jaren manifesteerden, overwonnen

De chanoekia is te kwetsbaar om mee te nemen naar sjoel, als we gezamenlijk de kaarsen aansteken op 23 december. Twee jaar geleden kocht ik een glazen chanoekia. Ook de schoonheid daarvan verwarmde mijn hart, en doet dat nog steeds. Inmiddels bezit ik een hele verzameling: een opvouwbare; een chanoekia uit losse stukjes, die in een zakje worden bewaard; een eenvoudige chanoekia die stamt uit de arbeidersbeweging van het begin van de vorige eeuw; een zeer modern vormgegeven exemplaar, waarin de kaarsen altijd omvallen; de regeliere koperen chanoekiot; chanoekiot die olielampjes zijn en die mijn moeder verzamelde; wegwerp chanoekia; de chanoekia uit Jodendom-in-een-box van houten blokjes, die heel slim is vormgegeven; een kinderchanoekia met kleipoppetjes en een heuse boom; en zo verder.

Een keer per jaar komen ze uit de opbergdoos. Weet trouwens iemand waar de roze met zilveren chanoekia van Emma Rabbie z.l (amazoniet). is gebleven? Hij was twee jaar geleden nog in de Uilenburgersjoel. Misschien vind ik hem terug tussen de bezittingen van BHC, die langzamerhand op één plek bij elkaar gezet worden

Fossielen En Universele Kennis

Is dat waarom de Eeuwige bij het scheppen van het universum begon met het scheppen van het licht? Stel dat alle planten en bomen, al het kruipend gedierte en de grote dieren, de zeeën en de zeedieren, de rotsen en het zand, allemaal waren geschapen terwijl er nog geen licht was.

Je zou al dat geschapene wel horen, maar niet zien. Maar ‘er was licht’ - malachiet. Het geschapene kon worden geschapen zonder dat de duisternis extra vrees verspreide onder die er getuige van waren. Als we de lichten aansteken met Chanoeka, doen we meer dan de lonten van de kaarsen ontsteken. We steken het licht van de herinnering aan; een herinnering aan moeilijke tijden die werden overwonnen

Maar met het aansteken van de kaarsen proberen we ook het licht in onze ziel aan te steken. Elke dag brengt een nieuwe poging, en elke dag heeft het licht een toenemende kracht. De schoonheid van de ontstoken chanoekia helpt ons de muizenissen in ons hoofd en de zorgen uit ons hart te verdrijven.

Bij Beit Ha’Chidush hebben we de minhag, de gewoonte, om met Chanoeka lange tafels in het midden van de Uil te zetten en daarop ieders chanoekia neer te zetten - Charoiet. Honderden kaarsen vormen een tableau van hoop: dat er niet alleen nu licht is, maar steeds opnieuw; dat er nooit meer strijd hoeft te worden gevoerd zoals de Maccabeeën hem indertijd moesten voeren, en dat er een einde komt aan alle strijd op aarde; dat er niet alleen voor ons licht is, maar voor alle mensen op aarde; dat de zon en de maan, en de sterren hun licht tot in eeuwigheid zullen laten schijnen op de gezegende aarde, beschermd genesteld in Gods hand

Kristallen En Edelstenen In Feng Shui

@ Rabbijn Tamarah Benima, 27 november 2022 Het gaat een klusjesmaand worden voor mij. De Hoge Feestdagen, Soekot en Simchat Tora zijn achter de rug. Bovendien zijn ook maar liefst dertien kinderen bar of bat mitswa geworden bij ons. Met allemaal heel verschillende diensten. Het was een soort van marathon, niet alleen voor mij, maar ook voor het bestuur, de layeners, de chazzaniem en chazzaniot, de gabbaïet en de gabbaï, de rituelen commissie, de kiddoesjcommissie, de sjomriem en degenen die de sjoelzaal opbouwen en weer opruimen.

Daar verheug ik me zeer op. Klusjes dus. De aanschaf van een houten, extra lang aanrechtblad, bijvoorbeeld. De houthandel vond ik bij toeval toen ik er om half zeven ’s ochtends (echt waar!) langs reed op weg naar Hornbach. Het blad is voor mijn keuken die eindelijk opgeknapt gaat worden, nadat ze er jaren heeft uitgezien alsof Noachs zondvloed flink wat schade had aangericht.

Normaliter gooi ik die in de spreekwoordelijk schoenendoos en hoop er het beste van. Op mijn doelijst (waar ik er altijd bij zet hoeveel tijd ik nodig denk te hebben voor een klus) had ik 90 minuten voor de bonnetjes uitgetrokken – het werd minstens tien uur (jaspis). (Ondertussen wel naar interviews over van alles en nog wat zitten kijken en luisteren)

Voor wat er nu nog op de lijst staat aan klussen die in Berlijn (waar ik een paar dagen ben) kunnen worden gedaan, staat 17 uur gepland - Fossielen en reïncarnatie. Daar gaat niets van terecht komen, dat weet ik nu al, maar zo’n doe-planning is beter dan geen doe-planning. Dit keer was ik zo verstandig om maar één boek uit Nederland mee te schleppen: I asked for wonder

Het Verzamelen Van Edelstenen

Een verzameling uitspraken en boekcitaten van Awraham Yoshua Heschel. De in Warschau geboren rabbijn maakte furore in de Verenigde Staten. Hij is een romantisch lyricus met een enorme joodse kennis. Het klinkt vaak uitzonderlijk mooi, wat hij te melden heeft. Soms raakt het diep, soms is er geen touw aan vast te knopen.

Als rabbijn is hij, vind ik (vergeef me de vergelijking) als een jong meisje: fris, onschuldig, maar ook slim en wijs, niet op haar achterhoofd gevallen. Herschel doet me aan kersenbloesem denken, alsof het Jodendom zijn schoonheid altijd en eeuwig op een presenteerblaadje heeft. Fossielen en verbinding met de aarde. Zo anders dan zijn generatiegenoot en eveneens Oost-Europeaan Joseph Ber Soleveitchik, die beroemd werd met het boek Halachic Man